We zijn er een aantal generaties aan gewend geraakt, dat we het steeds beter kregen. Macro-econoom Paul Schenderling gaf bij zijn boekpresentatie ‘Er is leven na de groei’ een aardig voorbeeld: Neem eerst een Kever uit 1950, dan een Golf uit 1995 en dan weer een Tiguan uit 2022. “De drie auto’s hebben één ding gemeen: ze verbruiken alle drie ongeveer 7,5 liter voor honderd kilometer. Het belangrijke verschil? De Kever weegt 748 kilo, de Golf 1156 kilo en de Tiguan 1590 kilo. De verbrandingsmotor is de afgelopen zeventig jaar door technologische vooruitgang bijna twee keer zo efficiënt geworden. Toch hebben we bijna al die milieuwinst tenietgedaan door steeds zwaardere auto’s te maken.” Dat noemt hij de paradox van Jevons, waarbij de milieuwinst door de economie ‘opgegeten’ wordt. #Schenderling schetst geen positief beeld van de toekomst: ”Voor het pad van groene groei zijn enorm veel grondstoffen nodig, de belangrijkste oorzaak van de afname van biodiversiteit. Het winnen ervan kost ook nog eens veel water en verhoogt de uitstoot van giftige stoffen die het landschap verwoesten. We moeten alternatieven bedenken voor groene groei.”
