Vandaag een filosofisch stukje uit een interview met Pascal Bruckner in Trouw (8 jan. 2022) over zijn laatste boek Schuldig over de hele lijn. Hoe de witte man ideale zondebok werd. Volgens hem is er nu minder racisme en meer diversiteit, terwijl het protest ertegen toeneemt. “Dat is een enorme paradox: juist tegen westerse democratieën, die de rechten van minderheden en vrouwen het meest respecteren, wordt het meest geageerd. Mensen zijn zich sterker bewust van onrecht wanneer het afneemt; wat overblijft, wordt als onverdraaglijk ervaren. Niet dictaturen en autocratieën zijn onze vijand, maar regimes die een maximum aan autonomie garanderen. Hier treedt de befaamde wet van Tocqueville in werking: een volk komt in opstand wanneer de toestand beter wordt, niet wanneer ze slechter wordt. (…) Het is precies die erfenis van de Verlichting die men nu kapot wil maken, de obsessie met kleur en identiteit dreigt ons in een tribale wereld te storten.” Zijn we daarom opgescheept met die protesteerders en fakkeldragers? Vroeger zei men tegen hen: doe iets nuttigs!
