Zaterdag lag er een brief met een acceptgirokaart in de brievenbus met daarbij een reisverslag van Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling. Ze was in Polen, Oekraïne en Moldavië en vertelde welke hulp zij hadden geboden in deze grootste vluchtelingen crisis in Europa van deze eeuw. Zij hielpen met voedselpakketten, dozen toiletartikelen, medicijnen die ook naar ziekenhuizen op de frontline gebracht worden, cashhulp, generatoren, winterkleding en reparatie van kapotgeschoten huizen. “Ik sprak met hulpverleners, de talloze vrijwilligers, overheidsdiensten en vooral met Oekraïners die hun huis, baan en soms zelfs geliefden kwijtraakten. Ik zag het winter worden, rook de dieselgeur in de straten van Odessa en voelde de bommen op Kherson vallen.” Op 28 juni in Krementsjoek: “Hier vloog gisteren een raket een winkelcentrum binnen. De ontploffing veroorzaakte een enorme vuurbal. Het winkelcentrum brandde volledig af. In de wijde omgeving is het glas gesneuveld. Winkeliers vegen en praten na over deze totaal onverwachte aanval op hun stad. Alles is verbogen en zwart geblakerd. Brandweer, leger, politie en talloze vrijwilligers ruimen puin en zoeken naar sporen van de 36 vermisten.” En het eind is nog lang niet in zicht, steun hen.
