De laatste jaren heb ik veel te vaak gelezen over kansenongelijkheid. Het zou moeten afnemen. Maar onder twaalf jaar Rutte is het alleen maar erger geworden. Ik hoorde onlangs dat ouders teleurgesteld waren dat hun kind, ondanks bijlessen, havo-advies had gekregen. Een ander kind, ook met intensieve bijles, een vwo-advies. Als beloning kreeg het een elektrische fiets, terwijl de school – bij wijze van spreken – op loopafstand is. Twee kinderen uit diezelfde wijk, inderdaad Amsterdam-zuid, gaan binnenkort met krokusvakantie. Ma gaat met de ene dochter en nog wat familie op wintersport. De andere dochter vindt dit niet zo leuk en gaat met pa naar Maleisië. Niets van wat hier boven staat is gelogen. Het is allemaal waar. Een van de insprekers op het PvdA-congres in Den Bosch wees iedereen erop ‘dat veel van de aanwezigen tot de elite behoren en dat ’t er bij GroenLinks misschien nog wel meer zijn. Al die moties zijn interessant, maar hoe krijgen we de ‘gewone mensen’ die niet meer op ons stemmen weer terug? Dat is veel interessanter.’
