Tata Steel, hoe verder?

In een column ‘Hoe komen rood en groen bij elkaar?’ in S&D schrijft Roel Berghuis over de toekomst van werk in de zware industrie naar aanleiding van een manifest dat ging over het perspectief voor werknemers in die industrie. Volgens hem biedt dit niet veel meer dan omscholingsplannen en sociale plannen. Maar er is steun nodig van de staat en van pensioenfondsen. In de industrie moeten heel veel hoogwaardige banen en processen omgezet worden naar groene banen. Bij Tata Steel kwam een  gedegen plan Groen Staal, dat werd gesteund door de voltallige milieubeweging én dat werd overgenomen door de directie. Als het bij Tata kan, kan het ook elders in de industrie. Daarvoor zijn toekomstgerichte vakbonden nodig, én samenwerkingsverbanden tussen milieubeweging, wetenschap, vakbeweging en progressieve partijen. Partijen die geloof houden in een roodgroene industriële agenda, en daarvoor willen strijden, samen met al diegenen die nu in de industrie werken. Omscholingsplannen en sociale plannen alleen zijn niet genoeg. Zware industrie hebben we niet in onze regio, maar we moeten wel denken aan oplossingen voor werknemers die wel in die sector werken.