Er zijn zorgen over Afghanen in ons land, die uitgezet dreigen te worden naar dit levensgevaarlijke land, dat al voor meer dan de helft in handen is van de Taliban. Zorgen zijn er ook over de beperkte dienstverlening op Nederlandse ambassades, waardoor duizenden achtergebleven gezinsleden nog altijd niet naar Nederland kunnen komen. Begin deze maand dienden de PvdA en SP een motie in om ‘zo snel mogelijk’ visa te verstrekken voor de resterende tolken en hun gezinnen die in aanmerking komen voor de tolkenregeling, die dan hun asielprocedure in Nederland kunnen voortzetten.
Maar desastreus is het voor alle vrouwen en meisjes. Zij mogen niet buitenshuis werken, behalve enkele vrouwelijke artsen en verpleegsters in sommige ziekenhuizen in Kaboel. De lijst met verboden is lang. Waarom kunnen meisjes zich daar niet ontplooien? Ruim zes miljoen meisjes krijgen door Plan International wel toegang tot (beter) onderwijs, maar door de Taliban horen daar geen Afghaanse meisjes bij.
