Onlangs verscheen ‘Willem Drees – Daadkracht en idealisme’ van Jelle Gaemers. Het boek is gebaseerd op de vijfdelige levensbeschrijving, die Gaemers schreef samen met Hans Daalder. In de inleiding schrijft de auteur dat dit misschien ‘veel te veel van het goede’ was en dat er daarom een nieuwe biografie van geringere omvang (463 pagina’s!) is geschreven. Meer dan zestig jaar geleden was Drees minister-president, een populaire, pragmatische, bescheiden staatsman met een goed werkend geheugen tot aan zijn dood in 1988. In 1927 schreef het Haags verkiezingsblad Stemt rood! over Drees: ‘Hij paart weldoordachte beginselvastheid aan een merkwaardig konstruktieven geest.’
Een van de twee aanvullingen op de eerder verschenen levensbeschrijving betreft de Indonesische kwestie, die met de film De Oost en het gesprek met schrijver Alfred Birney in Zomergasten aan de orde kwamen. Het was Drees die opdracht gaf tot een militaire operatie, waarin hij persoonlijk geen enkele heil zag. Wie details wil weten, lees het boek.
