Omdat de democratie wereldwijd fragiel is en de start van de Volkskrant in 1919 er sterk mee verbonden was, vroeg hoofdredacteur Pieter Klok hun tientallen columnisten en cartoonisten (afbeelding: Jip van den Toorn) om een ode aan de democratie te brengen. Aaf Brandt Corstius vond het idee van haar 12-jarige zoon best goed, niet óp iemand stemmen, maar iemand wegstemmen. Asha ten Broeke wil mensen van jongs af aan meer echte democratische macht geven, want dan zullen ze betere keuzen maken. Volgens Peter Middelkoop hebben we sterke personen nodig en Sander Donkers vindt het ’t allerbeste slechte systeem op aarde. Arnold Grunberg haalt de Franse filosoof Claude Lefort aan die meent dat democratie een symbolische aangelegenheid is, die alleen kan overleven als bepaalde taboes worden gerespecteerd. Thomas van der Dunk weet dat democratie gebaseerd is op de trias politica, maar daarnaast zijn er nog drie machten: de ambtenarij, de pers en de lobbyisten. En bij een goeie democratie hoort daar transparante controle op te zijn. Olaf Tempelman zegt dat sommige landen en ook partijen ten onrechte democratie in de naam hebben. Wie de schoen past trekke hem aan.
