Ons land is altijd al een immigratieland geweest. Het is terug te lezen in het boek ‘De Vluchtelingenrepubliek’ van David de Boer en Geert Janssen, waarin dit nog steeds actuele onderwerp besproken wordt in zestien hoofdstukken van verschillende schrijvers. Het gaat over vluchten, asiel krijgen, integratie en wat dit voor de samenleving vanaf de zestiende eeuw tot nu heeft betekend. Het is een staalkaart aan verhalen, die begint met een vlucht van Wouter Jacobsz in 1572 naar Amsterdam. Hij hield een dagboek bij waarin hij al schrijft over geweld, geruchten, nepnieuws, trauma’s, hulpverleners en ondervoeding, Na de val van Antwerpen vertrekken zo’n honderdduizend Vlamingen naar het protestantse Noorden. Het inwonersaantal van Gent en Antwerpen halveren, Haarlem en Leiden verdubbelen, Amsterdam verdrievoudigt. Dat zijn aantallen die te vergelijken zijn met het aantal gevluchte Syriërs in Libanon, ruim 1,5 miljoen op een bevolking van 5,5 miljoen. Dat zou voor ons land betekenen dat we nu 4,8 miljoen vluchtelingen binnen onze grenzen krijgen. Daar zijn wij heel ver vandaan. In de 17e eeuw bleken de vluchtelingen een toegevoegde waarde. Hoe is dit nu?
