Mohannad Altabban is arts

Mohannad Altabban studeerde geneeskunde in Damascus. Hij specialiseerde zich tot internist, maar moest toen de oorlog in Syrië uitbrak met zijn gezin vluchten. Via Libanon, Jordanië, Jemen en Saudi-Arabië belandt hij in Nederland. Na een aanvankelijke afwijzing mag hij toch studeren aan de Universiteit Maastricht. Hij krijgt een studentenvisum voor één jaar.  Zijn diploma’s worden hier niet erkend en hij moet met zijn gezin naar Ter Apel. Hij krijgt een verblijfsvergunning, maar kan niet werken, omdat hij geen BIG-registratie heeft (BIG staat voor Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg). Hij vindt een tijdelijke baan onder zijn niveau, maar krijgt hulp van de UAF, die vorig jaar 168 gevluchte artsen, tandartsen en verpleegkundigen hielp met hun medisch assessment. In 2020 krijgt hij coschappen in Rotterdam. Hij spreekt intussen Nederlands en heeft kennisgemaakt met het Nederlandse gezondheidssysteem. “Dat was zwaar. Ik had daar geen woning en kende er geen mensen.” In 2024 heeft hij een toekomst gecreëerd voor zijn gezin. “Ik kan eindelijk een bijdrage leveren aan de maatschappij met mijn kennis en ervaring, en door belasting te betalen. En dat tien jaar na onze vlucht.”