Een bewoner van Naarden Vesting vindt het jammer dat met gemeenschapsgeld een particulier pand (voormalig restaurant Fine) wordt opgeknapt. Daar ging het ook over in de boekpresentatie van schrijver/journalist Frank Bokern, die donderdagavond in de Mess sprak over ‘Crapuul, een krottenwijk’ in Maastricht. Er werd een vergelijking getrokken met Naarden, waarvoor twee voormalige raadsleden het podium betraden. Frits van Dulm (VVD) en Henk Michiels (PvdA), beiden gepromoveerde historici, politieke tegenstanders, maar inmiddels vrienden. De bloeiende lakenhandel in Naarden was in de 17e eeuw alweer weggeëbd, zegt Van Dulm. En in het begin van de 19e eeuw liep 25% bij de bedeling en de helft van de bevolking was arm, vult Michiels aan. In de periode na de eerste wereldoorlog woonden de mensen in de vesting in krotten en er heerste tuberculose. Ruimte voor sociale woningbouw was er niet. De gemeente kon woningen alleen maar ‘onbewoonbaar’ verklaren, want ze waren particulierbezit. Uiteindelijk hebben ook bemiddelde particulieren ervoor gezorgd dat het in de vesting prettig wonen is, want het huidige huisvestingsysteem steunt de huizenbezitters die er veelal warmpjes bijzitten.
