Deense asielbeleid slecht voorbeeld

In Denemarken mogen vluchtelingen pas na twee jaar hun gezinsleden naar Denemarken laten komen. In Nederland moeten vluchtelingen die dat willen binnen drie maanden een verzoek tot gezinshereniging doen. Door achterstanden (schuld afgelopen regeringen) duurt het overigens nog wel heel lang voordat vluchtelingen in Nederland ook daadwerkelijk met hun familie zijn herenigd. Denemarken is een uitzondering, omdat ze met de Europese Unie afspraken hebben gemaakt dat ze hun eigen asielregels kunnen maken, die afwijken van het in 1992 gemaakte Verdrag van Maastricht; dat tekende Denemarken niet. Nederland krijgt zeer waarschijnlijk die uitzonderingspositie niet, omdat de meeste EU-landen daar niet mee zullen instemmen, want dan krijgen zij mogelijk meer asielzoekers. Hoewel Denemarken hele strenge asielregels kent, is het land nog wél gebonden aan internationale verdragen, zoals het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM) en het Vluchtelingenverdrag. Dit betekent bijvoorbeeld dat Denemarken, net als Nederland, geen vluchtelingen mag uitzetten naar onveilige landen. Uiteindelijk moeten we sámen het asielbeleid in Europa goed regelen. Alleen door goede samenwerking zorgen we voor een eerlijk en menselijk beleid voor vluchtelingen. (Bron: VluchtelingenWerk Nederland)