Je kan het blijven roepen, jaar in jaar uit. Maar als de verkeerde mensen aan de touwtjes trekken, verandert er niets. Kijk naar het onderwijs. Waarom wordt daar niet voldoende in geïnvesteerd? Als veel mensen hard blijven roepen, zorgen de beleidsmakers voor doekjes voor het bloeden. Maar de wond ettert door. Scott Rozelle, ontwikkelingseconoom uit Amerika, die vloeiend Chinees spreekt deed onderzoek in China. Hij waarschuwt voor het pad dat Mexico heeft afgelegd. Het land zat economisch in de lift, maar het ontdekte te laat dat er te weinig was geïnvesteerd in het onderwijs. Veel werkeloze jongeren zochten hun toevlucht in criminaliteit. Ze laten zich bijvoorbeeld meeslepen in afpersingspraktijken. Rozelle ziet dit ook gebeuren in China als de lonen in de informele sector, het afvoerputje van de economie, niet meer stijgen.
Kunnen de Chinese leiders het toenemende aantal werkelozen aan? En schetst Rozelle hier ook een beetje onze toekomst als we het onderwijs(personeel!) in de kou laten staan? (Bron: Het Parool, 21 aug.)
