Annexatie en martelingen ongestraft

Vergelijkingen gaan vaak mank of slaan de plank helemaal mis. Maar toch. Zo weten we dat Israël in de jaren tachtig een kerncentrale in Iran bombardeerde en meer spectaculaire militaire acties uitvoerde. Wij keken ernaar of hoorden het aan. Knap, dat ’t kleine landje dat kan, dachten sommigen. Na het veroveren van de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogten in 1967 begon Israël daar nederzettingen te bouwen. Dat noemen we annexatie. De Verenigde Naties schrijven in een onderzoeksrapport dat tientallen Palestijnen zijn omgekomen in Israëlische gevangenissen. Ook Amnesty International spreekt van mishandeling en marteling. Wat is het verschil met Rusland en zijn strafkampen in Siberië en annexatie van de Krim? China met zijn heropvoedingskampen van de Oeigoeren in Xinjiang en de annexatie van Tibet en Hongkong? Waar stoppen zij? Natuurlijk is het niet allemaal hetzelfde, maar is het Internationaal Gerechtshof, het belangrijkste gerechtelijke orgaan binnen de Verenigde Naties, niet een wassen neus? Netanyahu, Xi Jinping en Poetin halen er hun neus voor op. Naast Israël, China en Rusland erkennen trouwen ook de Verenigde Staten de legitimiteit van het Internationaal Strafhof niet.