We moeten kleur bekennen, schrijft Johan Fretz in One World. Er staat volgens hem te veel op het spel. “Onze bossen fikken af, de orkanen worden steeds genadelozer, de ijskappen smelten, het verlangen naar ‘raszuiverheid’ wordt door sommigen steeds openlijker beleden en in Iran wordt een strijd voor de fundamentele gelijkwaardigheid van vrouwen neergeslagen door een religieus extremistisch regime. In de Verenigde Staten is het fascisme met het vertrek van Trump nog lang niet verslagen, worden zwarte kiezers doelbewust tegengewerkt bij het uitoefenen van hun stemrecht door beleidsverandering. Elk moment kan ‘The Land of The Free’ opnieuw het ravijn in glijden, vermoedelijk zelfs onder leiding van autocraat Trump zelf.” Hij noemt de bekende rechtse leiders als Meloni (Italië), Poetin (Rusland), Orban (Hongarije) en dat neonazi’s zijn doorgedrongen in het Zweedse parlement. Fretz vraagt zich af of we murw gebeukt zijn, of apathisch om nog te kunnen terugvechten. “Word politiek actief. Je hoeft niet meteen naar de Kamer, je kunt ook lid worden van een politieke partij (…), voed elkaar, steun elkaar en breek elkaar niet af.”
