Er is zoveel aandacht voor jeugdzorg, omdat die in ons land al jaren onder de maat is. De neoliberale regeringen wilden decentraliseren met als doel dat de overheid dichter bij de burger zou komen. Zo werd jeugdzorg overgedragen aan de gemeenten, die daarvoor een zak (lees zakje) geld kregen, een verkapte bezuiniging. Daarbij komt dat er bij de (kleine) gemeenten onvoldoende expertise was. Gemeenten moesten fuseren, dat was de remedie. Niet alleen had een grotere gemeente recht op meer politie, ook kreeg men meer steun voor de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning).
Maar de gemeenten kregen dus minder geld voor de behandelingskosten per jongere, terwijl die jaarlijks toenemen. En de gemeenten kopen die zorg duurder in dat het rijk in het verleden. Het idee dat lokaal beter geanticipeerd kan worden, is zo gek nog niet. Maar dan moet het rijk wel voor voldoende financiële middelen zorgen. Verantwoordelijkheid afschuiven werkt niet.