Macht, geld en misdaad loont

Vroeger verdwenen er weleens mensen op onverklaarbare wijze. We hoorden er niets over. Dat is tegenwoordig anders. Al begon het dus eerder, wij werden er pas met onze neus opgedrukt toen de Argentijnse junta mensen liet verdwijnen. Poetin heeft er ook een handje van, nog steeds.
In 2010 ging het Internationaal Strafhof in Den Haag Uhuru Kenyatta en Ruto, toen respectievelijk president en vicepresident, vervolgen voor het massale verkiezingsgeweld dat eind 2007 in Kenia uitbrak. Zij verschenen later inderdaad voor het Strafhof. Maar wat gebeurde had een bevriende Keniaanse professor mij al voorspeld. Ze werden vrijgesproken. De getuigen waren juist positief, of er waren geen getuigen meer te vinden, die eerder juist belastende verklaringen hadden afgelegd. Geld, macht, corruptie en pure misdaad hadden gewonnen van het Strafhof.
We lezen nu dat de huidige Keniaanse president William Ruto jonge demonstranten die het niet eens zijn met het regeringsbeleid laat ontvoeren en verdwijnen. Hij noemde de kidnappings maandenlang ‘nepnieuws’, maar beloofde vorige week  er een einde aan te maken, maar zegt niet verantwoordelijk te zijn. Ik denk niet dat Ruto sinds 2010 zijn leven verbeterd heeft.