De ‘hogere’ middenklasse

Dylan van Rijsbergen schreef een opiniestuk in OneWorld, waarin hij het heeft over de hogere middenklasse waartoe hij zegt te behoren. “Wij hebben de neiging om te redeneren vanuit onze eigen levenservaringen en vanuit de waarden en normen die wij meekregen van onze ouders, die vaak tot dezelfde klasse behoren. Omdat hogere middenklassers in hun werk vaak een bepaalde mate van macht uitoefenen – bijvoorbeeld als ambtenaren, managers of leraren – hebben ze het idee dat zij ook de motor moeten zijn voor maatschappelijke verandering.” Van Rijsbergen vindt het sympathiek dat Rutger Bregman, Joris Luijendijk en Sander Schimmelpenninck zich uitspreken over onderwerpen als armoede of onrecht, maar de hogere middenklassers hebben vaak een heel eigen, beperkte blik op de wereld. Het gaat voorbij aan mensen uit de arbeidersklasse, die vaak heel goed in staat zijn zich te verenigen om actie te ondernemen, en die bovenal zelf heel goed weten wat er moet veranderen. Hogerop kunnen klimmen is een kenmerkende houding van de ‘hogere’ middenklasse. Hoe goed bedoeld ook, armoedeproblematiek is echter complex, dat is elke dag overleven in een vernederende en onoverzichtelijke wereld. Lees het artikel.