Glijdende schaal van overdrijven

Om in onderhandelingen iets voor elkaar te krijgen overdrijft men vaak. Maar als je zo lang aan de onderhandelingstafel zit als de huidige vier partijen, dan gaat men je door hebben. Dat overdrijven zie je ook bij het woordje crisis. Sander Schimmelpenninck schreef er een tijdje geleden over, dat alles maar een crisis wordt genoemd. “Stikstof, de huizenmarkt en zelfs klimaatverandering; het zijn allemaal problemen die we zelf hebben gecreëerd door feiten te negeren en verstandig beleid uit te stellen, onder druk van financiële belangen en uit angst voor het electoraat. Problemen die zich verergeren, van kwaad tot erger, waardoor de situatie steeds acuter wordt; zeker in het geval van klimaatverandering kan spreken van een noodsituatie. Maar crises zijn het niet.” Dat woordje crisis is tegenwoordig een hyperbool (overdrijving) geworden. Als je het overdrijven hebt, dan moet je echt nog eens kijken op YouTube naar een sketch van Monty Python, hier met Rowan Atkinson (Mr. Bean) over hoe zij woonden in het verleden. Het is een glijdende schaal waar zij, en waar wij ook in terecht zijn gekomen. Die moeten we stoppen.