In het PvdA-verkiezingsprogramma uit 2021 staat dat migratie van alle tijden is en dat dit ons land gemaakt heeft van mensen met uiteenlopende culturele standpunten. Ons kikkerlandje is wel gegroeid van ruim 10 miljoen inwoners na WOII tot bijna 18 miljoen inwoners nu. Gelukkig hebben we land kunnen toevoegen waarop ge- en verbouwd kan worden, al ligt dat land wel onder de zeespiegel. Maar de instroom aan migranten legt een groot beslag op huisvesting, onderwijs en zorg. Hoe bewaak je dan een realistisch en humaan migratiebeleid? “We blijven in Nederland ruimhartig bescherming bieden aan #vluchtelingen die om humanitaire of politieke redenen hun land moesten verlaten. Daarvoor is wel degelijk draagvlak in ons land.” Dit is het PvdA-standpunt. Maar hoe ga je om met die andere migranten? NSC (Pieter Omtzigt), VVD en CDA willen het twee-status-stelsel invoeren, dat onderscheid maakt tussen mensen op de vlucht voor oorlog en mensen op de vlucht voor individuele vervolging. Eerstgenoemden krijgen minder rechten en komen na vijf jaar niet meer automatisch in aanmerking voor een permanente verblijfsvergunning. Dus terug naar Afghanistan, Syrië of Jemen? Het blijft een complex vraagstuk.
