Lale Gül schreef onlangs in Het Parool dat politiek-links lui is. Misschien heeft ze gelijk. In de jaren zeventig waren de linkse babyboomers een stuk strijdlustiger. De voorhoede van actievoerders zijn meestal jongeren. In vergelijking met vijftig jaar geleden hebben zij het nu een stuk beter en is er minder om voor te strijden. Als men meer wordt geraakt in de eigen portemonnee, als er nog meer woningnood komt en de overheid er een nog groter potje van maakt, dan gaat links misschien meer de straat op. Daarom krijgt Extinction Rebellion steeds meer aandacht en steun, want kapitaal en CO2-uitstoot gaan hand in hand. Links wordt langzaam echt wakker. Want machtige bedrijven zijn verantwoordelijk voor een overweldigende hoeveelheid uitstoot. Recent meldde Novib dat de rijkste 1 procent meer dan dertig keer zoveel uitstoot dan de armste 50 procent. Vrij Nederland stelt het nog scherper: 125 miljardairs stoten jaarlijks net zoveel uit als Frankrijk. Binnen de landsgrenzen komt eenzelfde beeld naar voren: hier stoot de rijkste 1 procent tien keer zoveel uit als de ‘armste’ helft van de bevolking.
