In 1998 verscheen het boek van Pine en Gilmore over de ‘experience economy’ (de belevenis economie). Alles moest een belevenis worden, als je boodschappen ging doen, zelfs als je een politieke avond organiseerde. Rond die tijd bedacht Nobelprijs-winnaar Herbert A. Simon de term ‘attention economy’ (aandachtseconomie). We krijgen zoveel prikkels, het houdt niet op. Het worden er steeds meer, zodat we moeilijk kunnen kiezen. Hoe krijg je een boodschap bij de mensen die je wilt bereiken? Bedrijven en ook politieke partijen worstelen ermee en spenderen er het nodige geld aan. Doe het dan niet, zou je zeggen. Maar dan koopt het publiek je product niet meer, je wordt vergeten. Heineken stopte ooit een half jaar met adverteren en zag zijn omzet dramatisch dalen. Wij sturen korte tekstjes in de hoop dat ze gelezen worden en doorgestuurd. Zo was Rolien zaterdag op een ledenvergadering van de PvdA voor de provincie. Zij meldde: “We kunnen bij de waterschapverkiezingen stemmen op Charles Wiss en op de lijst van de Provinciale Staten kun je mij terugvinden als lijstduwer.” Om te onthouden.
