In 2009 ging ik met pensioen en na een mooie wereldreis en een verdrietige periode waarin mijn vrouw overleed, had ik in 2014 de tijd en de rust om eens na te denken over wat ik met de vele vrije uren zou gaan doen. Hobby’s genoeg: een modelspoorbaan waaraan gewerkt moest worden, een stamboom die nog lang niet af was en er lag altijd nog wel een filmpje dat gemonteerd moest worden. Maar, allemaal bezigheden binnenshuis en dan mis je de contacten buitenshuis. Dus op zoek naar iets anders. Nu was ik een keer op het forteiland Pampus geweest en kwam daar een oud collega tegen die daar rondleidingen deed. “Is dat ook niets voor jou”, vroeg hij. Dat leek me wel wat en dus meldde ik mij in juni 2014 bij het kantoor van de Stichting Pampus, of, zoals ze het zelf noemen, de walbasis.
Ik werd verwezen naar de gidsenmentor en na een ‘opleiding’ van een paar weken, mocht ik zelf met een groep het fort door. En dat doe ik nog steeds. Elke woensdagmorgen om half tien vertrekken we met een groepje vrijwilligers vanaf de steiger bij het Muiderslot met de vlet naar het eiland. En wat voor weer het ook is, het is altijd prachtig om over dat grote water met prachtig uitzicht naar Pampus te varen. (Laten we dat alsjeblieft niet gaan verpesten met dijken en bruggen om de afstand tussen Almere en Amsterdam te verkorten. Pampus is werelderfgoed en daar hoort dat ruime water bij.)
Elke week dus een aantal rondleidingen. Elke week hetzelfde verhaal? Ja, elke week hetzelfde verhaal. Elke week vertellen over de verdwenen kanonnen, over dat er nooit gevochten is, over die ene soldaat die bij een schietincident om het leven kwam (ook toen al), maar elke rondleiding andere mensen, andere reacties en andere vragen. Het blijft leuk!
Bovendien zijn er nog meer taken. Er komen schoolklassen die activiteiten doen in het fort. Met mijn onderwijsachtergrond is het leuk om daar aan mee te werken. Ze krijgen ook een les morseseinen. Komt mijn opleiding tot telegrafist tijdens mijn diensttijd toch nog van pas. Er werd een voorzitter van de vrijwilligersraad gezocht: ook leuk om te doen. Kortom: Pampus houdt mij bezig.
Wil je ook vrijwilligerswerk doen op Pampus? Prima, je bent welkom, maar hou er rekening mee: werken op Pampus is geen werk, dat is een verslaving.
Nico Kan
