In de Volkskrant (20-11-21) zegt de bijna 90-jarige Yvonne Keuls: “Ik ben al veertig jaar bezig in de jeugdzorg. Het functioneerde toen niet en het functioneert nog steeds niet, is mijn trieste conclusie. Een kind dat uit huis wordt geplaatst krijgt met tientallen verschillende hulpverleners te maken. Een kind vertelt zijn hele verhaal aan een hulpverlener en de volgende keer zit er een ander. En de keer daarna weer.” De wachtlijsten in de jeugdzorg en ggz zijn nog steeds te lang. Het is een fout geweest om de gemeenten op te zadelen met de moeilijke zorg zonder het benodigde geld erbij. Onze eigen PvdA stond erbij en liep zo in de neoliberale val; men dacht dat privatisering zou helpen. Hoe lastig blijkt ’t nu om dit terug te draaien. Het moet landelijk opgepakt worden, zonder verplichte aanbestedingen, en met voldoende geld. Dat is er wel, maar de wil ontbreekt bij de huidige coalitie om het eraan te besteden. In het landelijke verkiezingsprogramma van de PvdA staat o.a. dat hulpverleners de tijd krijgen om vanuit een vertrouwensrelatie samen te werken. Professionals krijgen meer vertrouwen, door goede opleiding en certificering. De tijdrovende en verspillende administratieve verantwoording moet afnemen. Zal Yvonne Keuls nog meemaken dat jeugdzorg vlekkeloos verloopt?
