Nederland staat, ondanks de kabinetten onder leiding van Mark Rutte, nog op veel lijstjes in de bovenste regionen. Als het om persvrijheid gaat, de langste inwoners, de gelukkigste, of het beste land waarin een kind kan opgroeien. Het zit een beetje in onze genen en dat is er zelfs door de rechtse liberalen lastig uit te rammen. Het is natuurlijk knap van ons, ruim 17 miljoen mensen op een wereldbevolking van 7 miljard, oftewel 0,24 procent. Maar de laatste tijd sukkelen we achteraan. We konden maar niet beginnen met vaccineren. Nu is het weer hetzelfde liedje met de zogenoemde boosterprik, gewoon de derde inenting tegen corona. Onze leiders aarzelen, terwijl de prikkers klaar staan en er voldoende vaccins aanwezig zijn. Intussen kan de intensieve zorg (beter dan IC) het niet meer bolwerken. Te weinig bedden, apparatuur en personeel. Want waarom zou je ruim in je jasje gaan zitten, dat is niet efficiënt. Echt niet efficiënt was de dividendbelasting afschaffen. Om dit tegen te houden moest wel een groot deel van de Tweede Kamer in opstand komen. Waarom vertaalt zich dit niet in een grote verkiezingsnederlaag voor Rutte c.s.
